De wereld in brand, klimaatveranderingen, een handelsoorlog, de opvang van vluchtelingen en de stikstofproblemen met een stagnerende woningbouw. De vele veranderingen om ons heen hebben een grote impact op ons dagelijks leven. Maar wat zijn de gevolgen ervan voor de glasindustrie? Als er één Nederlander is die antwoord kan geven op die vraag dan is dat Guus Boekhoudt, Executive Vice President bij Guardian Industries.
Boekhoudt woont onder de rook van Bergen op Zoom en het interview vindt dan ook plaats in deze stad in het uiterste westen van Noord-Brabant. In gesprek met Marco Groothoff legt hij uit op welke manier Guardian zich positioneert op de Europese markt. De Nederlander spreekt zo goed als de hele dag Engels en noemt een ‘floatoven’ dan ook een ‘fornuis’ als letterlijke vertaling van ‘furnice’. Verder komen om die reden in deze uitwerking van het gesprek veel Engelse termen terug, maar die spreken voor zich.
Koers Guardian mede bepalen
Om te beginnen legt Boekhoudt uit waarom hij ondanks de enorme verantwoordelijkheid en de vele (vlieg)kilometers die hij aflegt, zoveel lol heeft in zijn werk. ‘Ik ben in Noord-Groningen opgegroeid en ben dus redelijk “down-to-earth”. Nuchter. Dat is denk ik superbelangrijk. Ik denk dat het ook belangrijk is dat je een goed team hebt. Een heel groot gedeelte van mijn tijd besteed ik aan de mensen die aan mij rapporteren. Die direct voor mij werken. Heb ik de juiste mensen op de juiste plek? Begrijpen ze waar wij naartoe gaan? Als zij niet begrijpen waar wij naartoe gaan, kunnen zij niet de juiste beslissingen nemen. Het is mooi werk om ze te laten zien wat Guardian wil en ze daarin te stimuleren. Waar ik energie van krijg is met mensen werken.’
En waar gaat Guardian naar toe?
‘Wij richten ons op “competitive assets”: een goed productenportfolio met een hele grote focus op “value-added” producten, want met commodities kun je geen geld verdienen. En daarnaast ervoor te zorgen dat we “prefered partnerships” bouwen met onze klanten die “mutual beneficial” zijn. Klanten die wij wat kunnen bieden maar die ons ook wat teruggeven. Wie zijn de klanten die op lange termijn overeind blijven? Wie denken we dat de winnaars zijn in de markt? Dan is het zaak ervoor te zorgen dat we met hen verder gaan. Het gaat erom dat ik de tijd spendeer met onze mensen om ze te laten begrijpen waar we naartoe gaan. En als zij begrijpen waar we naartoe gaan, heb je heel weinig lagen en bureaucratie nodig. Dan heb je een goedlopend voetbalelftal met een “spontaneous orderflow”. Iedereen weet dat we die wedstrijd willen winnen en iedereen kent zijn rol en verantwoordelijkheden in dat verhaal. Als één team werken om succesvol te zijn. Dat is waar mijn focus ligt.’
Lees het gehele artikel in Glas in Beeld #3-juni 2025 die deze week verschijnt. Nog geen abonnee? Kijk naar de mogelijkheden.
