Hoewel duurzaamheid als thema nog altijd aan belang wint, is het vaak nog geen structureel onderdeel van het bouwproces. Duidelijke regelgeving is volgens fabrikanten de belangrijkste noodzakelijke verandering om duurzaamheid in de komende jaren structureel onderdeel te maken van het bouwproces. Dit blijkt uit onderzoek van Bouwkennis.
Recent onderzoek van Bouwkennis wijst uit dat bij gemiddeld 44 procent van de partijen in de bouwketen duurzaamheid tijdens het laatste project in hoge mate een rol speelde. Hoe wordt volgens de keten de volle 100 procent bereikt? Om dit te onderzoeken is de bouwketen gevraagd wat volgens hen de noodzakelijke veranderingen zijn om duurzaamheid in de komende jaren structureel onderdeel te maken van het bouwproces. Deze vraag is gesteld aan uitvoerende partijen, architecten, ontwikkelende partijen en fabrikanten. Uitvoerende partijen, architecten en ontwikkelende partijen zien de oplossing vooral in het prijsaspect van duurzame oplossingen. De prijzen van duurzame bouwmaterialen moeten omlaag. Daarnaast wordt ook vaak genoemd dat de terugverdientijd inzichtelijk moet worden en dat er minder focus op prijs moet liggen bij aanbestedingen. De prijs is duidelijk een issue bij een volledige integratie van duurzaamheid in het bouwproces.
Fabrikanten noemen echter duidelijke regelgeving het vaakst als noodzakelijke verandering om duurzaamheid in de komende jaren structureel onderdeel te maken van het bouwproces. Dit aspect wordt met 70 procent het meest genoemd door installatiefabrikanten, op de voet gevold door fabrikanten van afbouwmaterialen. Het onderzoek wijst uit dat duurzaamheid de belangrijkste ontwikkeling is waar de R&D-afdeling van fabrikanten momenteel op inspringt. Blijkbaar zit de regelgeving fabrikanten in de weg, gezien het zeer hoge percentage dat duidelijke regelgeving ziet als basis voor een structurele doorvoering van duurzaamheid in projecten. Het werkt volgens Bouwkennis in het voordeel van de fabrikant als de overheid duidelijkere (en wellicht zelfs strengere) regelgeving voorschrijft op het gebied van duurzaamheid. ‘Fabrikanten van duurzame toepassingen drijven voor een belangrijk deel op een behoefte die gecreëerd wordt door de wetgever. Deze afhankelijkheid is tegelijkertijd ook een bedreiging: als de wetten wegvallen, is het immers nog maar de vraag of de afzetmarkt blijft. Het stimuleringsbeleid van de overheid was de laatste jaren wispelturig. Beleid wijzigt, maatregelen worden wegbezuinigd, of het potje voor de maatregelen is simpelweg leeg of beperkt houdbaar.’ Een voorbeeld is het in juli 2009 gestarte stimuleringspakket dat onder andere een subsidieregeling voor maatwerkadvies en isolatie bevatte. Uit onderzoek van Bouwkennis uit 2010 bleek al dat de stimuleringsmaatregelen te kort van aard zijn om het beleid structureel op aan te passen en er volledig van te profiteren. Meer informatie: www.bouwkennis.nl
