Een recente studie laat zien dat de prestaties van een isolatieglas niet constant zijn. De studie is uit 2025 en heet ‘Duurzame glazen gevels: inzicht in de lange termijn thermische prestaties van isolatieglas’. Chris Davis en Kevin Yin presenteerden de resultaten tijdens de GPD-glasconferentie afgelopen juni.
Conclusies: na verloop van tijd kunnen gaslekkage en achteruitgang van coatings de isolatiewaarde aanzienlijk verminderen. Gevolg: het energieverbruik en de CO2-voetafdruk van een gebouw stijgen.
Minder argon isolatieglas dan EN 1279-3 vraagt
Veldtesten in gebouwen tot 25 jaar oud tonen aan dat de argon-concentratie sterk varieert, zelfs bij identieke isolatieglasunits. Gemiddeld kwam bij veel exemplaren de argonwaarde onder de 80 procent-drempel conform EN 1279-3.
Nieuwe inzichten
Uit het onderzoek kwamen twee belangrijke inzichten naar voren. Zo is alleen visuele inspectie onvoldoende. Veel units die er goed uitzien, blijken toch een verlaagd gasgehalte te hebben. Daarnaast verschilt de gasretentie sterk. Het type afstandhouder, de kwaliteit van de afdichting en de precisie van de installatie beïnvloeden de prestaties op lange termijn.
Niet-invasieve testmethoden isolatieglas
Deze bevindingen bevestigen volgens Sparklike dat niet-invasieve testmethoden nuttige hulpmiddelen zijn om de isolatiewaarde van isolatieglas te verifiëren. Dit zowel tijdens de productie als op locatie. Het bericht komt van Sparklike die dergelijke niet-invasieve testmethoden oplossingen biedt, zoals laser-gebaseerde TDLAS-gasanalyse.
