Pagina 24 van: Glas in Beeld #3 – juni 2021
24 Glas in Beeld
Glas in
CIRCULARITEIT
VRN MAAKT VLAKGLAS
sTEEDs MEER CiRCUlaiR
Glas is één van de meest oneindige producten. Het is oneindig te recyclen zonder ver-
lies van volume. Bij veel andere materialen zien we bij het omsmelten een verlies van
volume. Zoals slakken bij het smelten van metalen. Glas is 100 procent herbruikbaar,
zonder kwaliteitsverlies. Vlakglasrecycling bespaart op de inzet van nieuwe grond-
stoffen, energie en de uitstoot van CO2. Door de inzameling van vlakglas goed te
organiseren, scheelt het bovendien veel kosten. Directeur Cor Wittekoek van Vlakglas
Recycling Nederland (VRN) legt uit hoe de weg naar circulariteit verloopt.
auteur: Cor Wittekoek
S
inds de oprichting in 2002, is er
door VRN 1.346.706 ton vlakglasaf-
val ingezameld en aangeboden aan
de recyclers. De recycleresultaten zijn
altijd erg goed. Ruim 90 procent van de
scherven kan worden hergebruikt voor de
productie van nieuwe glasproducten. Van
de overige materialen kan 9 procent
worden hergebruikt. Hierbij gaat het dan
om materialen zoals PVB-folie uit gelaagd
glas en aluminium kaders uit isolatieglas.
Van de door VRN ingezamelde scherven
wordt dus 90 procent gebruikt om nieuwe
glasproducten te maken. Hiervan gaat het
grootste gedeelte naar de productie van
verpakkingsglas en glaswol.
GRONDSTOFFEN NIET VERLOREN
Slechts 8 procent van de scherven is
geschikt om te worden toegepast voor de
productie van nieuw vlakglas. Echter,
energetisch en wat de uitstoot van CO2
betreft is er nauwelijks verschil tussen
deze drie glasindustrieën. De grondstof
voor vlakglas, verpakkingsglas en glaswol
is zand. De glasovens hebben dus
evenveel energie nodig om het zand te
smelten. Ook al wordt het door VRN
ingezamelde vlakglasafval niet voor
de productie van nieuw vlakglas gebruikt,
de grondstoffen gaan niet verloren
maar worden hoogwaardig ingezet.
Maar waarom dan toch die inspanningen
om ervoor te zorgen dat van vlakglasaf-
val weer nieuw vlakglas gemaakt kan
worden?
De vlakglasindustrie ziet waardevolle
grondstoffen verloren gaan ten gunste van
de andere glasindustrieën. De energie die
zij in het zand hebben gestopt om dit te
laten smelten tot glas verdwijnt uit de
vlakglasketen. De reductie van de
CO2-uitstoot bij de productie van nieuw
vlakglas is door het verdwijnen van
grondstoffen uit de keten veel lager. Deze
reductie komt nu ten gunste van de
andere glasindustrieën. Uiteindelijk leidt
dit tot een lagere energieprestatie van het
vlakglas als bouwproduct, zoals isolatieg-
las.
Doet VRN iets verkeerd als er slechts
zo’n gering percentage van de
scherven wordt hergebruikt voor de
productie van nieuw vlakglas?
‘Nee’, zegt Wittekoek. ‘Nadat het nieuwe
vlakglas uit de glasovens is gekomen,
wordt het getransporteerd naar verschil-
lende glasverwerkers. Zij voegen hier weer
allerlei materialen aan toe om het glas te
kunnen gebruiken voor diverse doelein-
den. Denk bijvoorbeeld aan het lamineren
van glas voor de veiligheid, het produce-
ren van isolatieglas, het toevoegen van
een coating om spiegels te maken en het
printen van glas. Al dit soort toepassingen
aan glas verhogen de functionaliteit van
glas, maar maken het lastiger om het weer
te kunnen hergebruiken in de oorspronke-
lijke vorm. De recyclebedrijven gebruiken
hoogwaardige scheidingstechnieken om
zoveel mogelijk van deze toepassingen
(vervuilingen) te verwijderen. Maar de
kwaliteit van het gerecyclede glas is (nog)
niet hoog genoeg om er weer nieuw
vlakglas van te maken. De kwaliteit is wel
goed om hier verpakkingsglas of glaswol
van te maken.’
Welke acties onderneemt VRN om van
vlakglasafval weer nieuw vlakglas te
maken?
‘In de afgelopen jaren heeft VRN samen
met de recyclers en de vlakglasindustrie
verschillende projecten opgestart om
ervoor te zorgen dat er bij de productie
van vlakglas meer vlakglasafval kan
worden gebruikt. Zo wordt bijna al het
snijafval van floatglas en gelaagd glas dat
ontstaat bij de bewerking van glas,
gescheiden ingezameld en ingezet voor
de productie van nieuw vlakglas. In 2015
heeft VRN samen met AGC en Maltha een
Life Plus subsidie gekregen van de
Europese Commissie om onderzoek te
doen naar een manier om vervuilingen in
glas te verpulveren. De techniek is
geslaagd en bewezen. Maar de kosten van
dit proces zijn dermate hoog dat dit niet
rendabel is voor de glasindustrie.’
‘De kern van het hergebruiken van
vlakglasafval zit in de kwaliteit van het
vlakglasafval. Hoe schoner het vlakglasaf-
val wordt ingezameld, hoe hoogwaardiger
dit als grondstof wordt. Er zijn twee
soorten vervuilingen: glas gebonden en
glasvreemde vervuilingen. Zoals eerder
genoemd gaat het bij het eerste om
PVB-folie en aluminium kaders. Glasvreem-
de vervuilingen treden op als het glas in
containers wordt ingezameld. Denk hierbij
aan bouw- en sloopafval, kookplaten,
koffiebekers, kitkokers, veegvuil en
dergelijke. Door voorlichting en strikte
handhaving wordt geprobeerd zoveel
mogelijk van dergelijke vervuilingen te
voorkomen. Helaas lukt dit niet in alle
gevallen, waardoor soms hele container-
vrachten met vlakglasafval worden
afgekeurd.’
Zijn er alternatieve oplossingen?
‘Ja, die zijn er. VRN is in 2020 een project
gestart met Saint-Gobain France om een
‘De kern van het hergebruik
zit in de kwaliteit van het vlakglasafval’
Cor Wittekoek, directeur van VRN en
secretaris van Vakgroep GLAS.
24-25_circulair.indd 24 26-05-21 09:32