Pagina 33 van: Glas in Beeld #5 – november 2021
33www.glasinbeeld.nl
en neef Leendert in Delft. In Nijmegen en
Son & Breugel werkten we met vestigings-
leiders. Het was toch een beetje ieder
voor zich; leuk om een beetje tegen elkaar
op te boksen.’
Delft en Schiedam gingen samen, de
Nederlandse Tuindersglas Maatschappij,
kortweg Netuma werd opgericht;
SupraPane in Dordrecht werd ingelijfd,
bekend vanwege z’n isolatieglas met
blauwe kit. Zomaar een paar mijlpalen uit
de markante geschiedenis van het alsmaar
groter wordende Van den Heuvel-imperi-
um. Ad schetst het aldus: ‘We hadden een
gezond bedrijf, deden zaken zonder hulp
van een bank, reden niet in grote auto’s en
deden geen gekke dingen. Maar ja een
familiebedrijf hè? Mijn vader Bernard en
oom Jan waren voor de helft eigenaar en
oom Jan wilde al langer stoppen. En toen
mijn vader in 1979 overleed werden wij als
zoons mede-aandeelhouder. We dachten
gewoon dat het bedrijf te groot was om
zelf over te nemen. En plotseling stond
Saint-Roch op de stoep.’
VOORWAARTSE INTEGRATIE
Voor wie nog niet zo lang als Ad mee-
draait in de glassector een korte toelich-
ting. In de jaren negentig kochten de
Glaverbels, Saint-Rochs en Pilkingtons van
deze wereld marktaandeel door zelfstan-
dige bedrijven als die van Van den Heuvel
over te nemen. Die periode wordt wel de
voorwaartse integratie genoemd: de
fabrikanten namen zelf de verkoop en
levering op zich. Ook in andere sectoren
gebeurde dat, zoals in de fietsenhandel.
Zo kwam Van den Heuvel Glas in handen
van Saint-Roch Glas, later Saint-Gobain.
‘Het grappige is’, aldus Van den Heuvel,
‘dat we veel zaken deden met Flachglas,
later een loot aan de Pilkington-stam.
Iedereen dacht dat we al in hun handen
waren. Ik zie de grote baas van Saint-Roch
hier nog binnenstappen en bijna over al
die standaards met Flachglas-folders
struikelen. Onder een baas werken, dat is
lastig voor die eigenwijze Van den
Heuvels. “Maar ja”, was ons antwoord,
“wij zitten hier voor onze klanten; zoals
jullie werken houd je geen klant over”.
Vrije vogels? Dat zeker maar altijd met de
klant in ons achterhoofd. Hoe dan ook: we
hadden de boel verkocht maar gingen
toch onze eigen gang. Een beetje
vreemde eind in de bijt, maar wel een
succesvolle. Achteraf kun je zeggen: we
hadden oom Jan moeten uitkopen, maar
achteraf kijk je een koe in z’n kont.’
BLOED KRUIPT WAAR…
Ad van den Heuvel stopte in 2015 bij
Saint-Gobain, ondertussen Glassolutions
geheten, en is naar eigen zeggen op
beroerde wijze weggegaan. ‘Het ging om
pensioentoestanden. Dat was wel jammer.
Geen afscheid, niks, nul, nothing. En dat
terwijl we één van de best presterende
dochterbedrijven hadden. Maar ja, je
denkt toch niet dat ik thuis bij de pakken
neer ga zitten? Het gaat me goed zolang
ik maar buiten kan spelen en bezig ben.
En zo kwam ik te werken bij Glasimport
van Norbert Kleemann. Dat duurde 22
maanden. Laten we het er maar op
houden dat ik te duur werd vanwege het
succes. Maar vergeet niet dat de H van
Hogla, de voorganger van Glasimport, die
van Van den Heuvel is.’
CIRKEL ROND
In 2017 richtte Ad Van den Heuvel Trading
op om door te gaan met de kleine klantjes
van Glasimport. Met de oude naam sinds
een jaar terug op de gevel in Rijswijk is
voor hem de cirkel rond. Hoewel al langer
in het glas startte zo ook de samenwerking
met zijn schoonzoon Martijn Ramekers die
al eerder, in 2006, zijn strakke pak als
vermogensbeheerder had omgewisseld
voor de spijkerbroek van het glas. ‘Ik ben
via Ad, ik noem hem altijd Aat, in het glas
gekomen. Ik weet het nog goed. We
gingen met Pasen sigaretten halen in
Nootdorp. Ad vertelde dat een klant van
hem, Sterk Glas in Den Haag, te koop
kwam. “Wellicht iets voor jou?” vroeg hij
me. Ik zegde mijn baan op en startte met
twee glaszetters in een oud pandje op de
hoek. Ik was apetrots op m’n eigen toko
maar het contrast kon niet groter. Het
ondernemerschap kriebelde gewoon en
wat is er nu mooier dan ruitjes verkopen in
Den Haag?’
Van den Heuvel: ’Ik neem nog steeds mijn
petje af voor zijn keuze. Een moedig
besluit waar alleen zijn schoonmoeder van
wakker heeft gelegen.’ Ramekers: ‘We
hebben dezelfde gedrevenheid, zitten op
één lijn. Vanaf het moment dat ik in de
familie kwam, praatten we al over glas. En
zelfs onze interesses zijn gemeenschappe-
lijk.’
HET VERSCHIL MAKEN
Van den Heuvel heeft tien medewerkers
en in Rijswijk is nog steeds, net honderd
jaar terug in Delft, handel het toverwoord.
‘Ik heb veel van Ad geleerd, zoals “je
kunt een klant maar één keer binnenhalen,
dus zorg dat je wat je doet goed doet”.
Een open deur maar zo werkt het gewoon
in de B-to-B-markt. Het voordeel was
dat 80 tot 90 procent van onze klanten al
aan het winkelen was: de glashandel,
aannemers, timmerbedrijven. En ook je
naam speelt mee.’ Van den Heuvel:
‘Centraliseren, decentraliseren; de rol van
de handel in de regio blijft. Logge
lichamen kunnen niet de service bieden
die wij geven. Wij leveren zeventig tot
tachtig isolatieglas bokken in de week en
L-frames met DLF’s op maat. Onze snijtafel
voor gelaagd glas staat niet stil. Snel
acteren: nu bellen en over een uur
brengen of ophalen.’
NOG STEEDS AMBITIES
Naast de handel in glas sijpelen zo nu en
dan ook renovatiewerken door de
organisatie. Ramekers: ‘Concurrent van
onze eigen klanten? Nee hoor; het gaat
om wat grotere renovatieprojecten met
HR++ glas. Wij pakken die 160 woningen
hier en 133 woningen daar wel mee omdat
we met goede onderaannemers samen-
werken. Handel met toegevoegde waarde
want wie heeft nog mensen om dergelijke
projecten professioneel en winstgevend
aan te pakken. Wij dus.’
En hoe ziet het bedrijf er volgens de twee
over tien jaar uit? Ramekers: ‘We gaan
investeren in een snijtafel voor gelaagd
glas, in een slijpmachine en in betere
stockage. We willen verder groeien in de
metropoolregio Rotterdam-Den Haag.’
Hoe staat Van den Heuvel, tot slot niet de
jongste meer, tegenover dergelijke
ambities? ‘Beslissingen als deze, voor ons
een flinke investering, nemen we samen.
Je weet gewoon als een slijpmachine er
eenmaal staat, dan draait ie en bewijst hij
z’n meerwaarde. Jeetje man, over tien jaar
ben ik 81. Maar “so far so good”. Al zeg ik
het zelf, ik ben nog even pienter als altijd.
En joh, ik heb toch geen hobby’s. Mijn
enige hobby is deze winkel; dat is altijd al
zo geweest.’
ad van den Heuvel: ‘Mijn enige hobby is deze winkel;
dat is altijd al zo geweest.’
Ad van den Heuvel is apetrots als het bord Glassolutions van
de gevel wordt gehaald en Van den Heuvel Glas er letterlijk
onder vandaan komt.
31-32-33_vdheuvel.indd 33 28-10-21 08:45